Un día más, lleno de vida. / Nog een dag vol leven

 El día avanza entre risas, silencios y rutinas que ya me resultan familiares. Algunos residentes salen a caminar, disfrutando del aire fresco que acaricia sus recuerdos. Otros pedalean despacio, como si cada vuelta de la rueda los acercara un poco más a los días felices del pasado. Y algunos simplemente se quedan ahí, sentados, con una taza de café entre las manos, compartiendo palabras o miradas que dicen más que cualquier conversación.

A la hora de la comida, las pequeñas disputas por un asiento o una mesa se repiten como una escena entrañable. A veces parecen niños, traviesos e impacientes; otras veces, solo son abuelos que buscan conservar un pedacito de rutina, algo que les pertenece.

Con el tiempo aprendes a mirar sin juzgar, a entender que cada gesto encierra una historia, un recuerdo, una forma de aferrarse a la vida. Y cuando el día termina, me descubro sonriendo: ha sido un día más de trabajo, sí… pero también un día más de vida, de ternura, de humanidad.

💫💫💫💫💫💫💫

De dag glijdt voorbij tussen gelach, stiltes en routines die me inmiddels zo vertrouwd zijn. Sommige bewoners gaan een stukje wandelen, genietend van de frisse lucht die hun herinneringen streelt. Anderen fietsen langzaam, alsof elke omwenteling van het wiel hen dichter brengt bij de gelukkige dagen van vroeger. En sommigen blijven gewoon zitten, met een kop koffie in hun handen, delend in woorden of blikken die meer zeggen dan elk gesprek.

Tijdens de maaltijd keren de kleine discussies over een stoel of een favoriete tafel terug als een vertederend ritueel. Soms lijken ze op kinderen – speels en ongeduldig – en op andere momenten zijn het gewoon grootouders die proberen een stukje routine vast te houden, iets dat van hen is.

Met de tijd leer je te kijken zonder te oordelen, te begrijpen dat elk gebaar een verhaal in zich draagt, een herinnering, een manier om zich aan het leven vast te klampen. En wanneer de dag ten einde loopt, betrap ik mezelf op een glimlach: het was weer een werkdag, ja… maar ook een dag vol leven, tederheid en menselijkheid.